म फेरि उदाउँछु
तिमी नआत्ति बस्नु है
उज्यालो ज्योति लिएर​
सुनौलो भविष्य लिएर
खुशिको हाँसो लिएर
अटुट साथ लिएर
म फेरि उदाउँछु
तिमी नमात्ति बस्नु है॥

किन यस्तो अहंकार​
किन यस्तो ईर्ष्या
किन यो लुटतन्त्र​
किन यस्तो दम्भ​
हे मनुवा
सेतो कात्रोमा गोजी
पक्कै पनि हुँदैन​
जाने दिन सबैको आउँछ
मरेर ग​ए पछि
तिमीलाई
कसले पो बोलाउँछ​॥