प्रीया

प्रीया

तिमीलाई के भनु प्रीया

न तिम्रो गल्ती भयो

न त मेरो नै

हाम्रो बीच को प्रेम मौलएको थीयो

पालुवा पलाएका थीए

जीवन नै सुन्दर लाग्थ्यो

अनायसै हुरी आयो

आकशमा कालो बादल छायो

मनमा नमिठो अनुभुतीले बाश गर्‍यो

मलाई थाहा छ तिम्रो मनले मलाई नै कल्पेको छ

तिम्रा हातहरुले मेरै स्पर्श खोजेका छन्

तिम्रा अोठहरले मलाईनै चुम्न लालायित छन्

म सधै तिम्रै नाममा बाच्ने छु

तिम्रै न्यानोपनको आशमा रहने छु

तिम्रै मिठो साथको प्रतीक्षामा बस्ने छु

Fear

Fear

Every day when the evening starts,

the ache builds in her chest

She knows she need to go to her bed,

and take some rest.

But she stud's there,

watches the twinkling stars.

The night turning into day,

through the window bar.

Everything seems silent,

too silent to hear the ticking clock.

The sound of breeze,

brushes thorough the face.

She can feel the storms,

ruptures the vein inside her chest.

Everyone sees her in the day

Strong and smiling heart,

thinking she is doing well.

आमा

आमा

तिम्रो त्यो लजालु मुस्कनले

लुकेका ति दुई थोपा आँशु

त्यो भावनात्मक कुहिरोले

लुकेको ति बेदनाका लहर्

कसरी बिर्सन सक्छु म ती

अनिद्राले लठृठीएका ति राता आँखा

धन्य छै तिमी आफु पेलिएर पनि

हाँसी हाँसी पिडा सजिलै लुकाउछै

धन्य छै तिमी

तिम्रो न्यानो काख र मिठो साथ

सधै भरी माया र प्रेरणा दीने बिश्वश

आफ्नो खाली पेटको वास्थ नलिए

मिष्ठान्न भोजन दिलाउने तिम्रो सङ्घर्स

धन्य छै तिमी आफु रोएर पनि

मुस्कन हेर्न चाहन्छौ

धन्य छै तिमी

  

बिजुली तिम्रो याद मा

बिजुली तिम्रो याद मा

तिम्रो पर्खाइमा बीजुली

कती दिन कती रात बित्यो

कुर्दकुर्दै आधी जीवन

तिम्रै नाम कल्पेर बित्यो

आह कती उज्यालो थीयो तिम्रो मुहार

झलझली बलेको सुर्यको किरणझै

हो कती न्यानो थीयो त्यो उपस्थिती

बाल्यकाल्मा आमाको काखमा रमाएझै

कस्तो कठोर मन रहेछ तिम्रो

हल्ला सुनीयो तिमी त अर्काकी भयौ रे

सधैं भरी साथ दिने प्रण त गरेकी थीयौ तिमीले

अचानकै चटक्कै नाता तोडेर गयाै रे

अझै झीनो आशमा दिनरात कुरेको छु

तिम्रै यादमा कल्पीकल्पी बसेको छु बिजुली

अब त मायाको घडा पनि फुट्ने बेला भयो

आश मात्र होइन तिम्रो साथको पर्खाइमा छु बिजुली 

शुभा देवी सापकोटा