हाए जिन्दगी
जीवनको सुरुवातले खुसिको लहर ल्याएको थियो
माथिल्लो उचाईमा पुग्ने इच्छा उब्जिएको थियो
केहि गर्छु र सबै सुबिधा हासिल गर्छु भन्ने हिम्मत जागेको थियो
हाए जिन्दगी फेरि त्यही खाल्डोमा पछारि दियौ
नयाँ साथीको आगमनले केहि राहत मिलेको थियो
जीवनमा अगाडि बड्ने र उन्को साथमा रम्ने रहर जागेको थियो
मिलोमतोमा घरपरिवार सवार्ने हिम्मत जुटेको थियो
हाए जिन्दगी साउनको भेलझैं सबै बगाएर लग्यौ
ती अंशरूपि सुन्दर मुस्कानको साथले भए पनि
नयाँ आकासमा रम्ने अठोट थियो
आफ्नो सारा सपना त्यो बालापनमा देख्ने आकंक्षा थियो
हाए जिन्दगी मेरो अंश पनि तिमीले मबाट चट्ट चुडेर लग्यौ
अझैं पनि झिनो आसमा जीवन बाच्ने प्रयास रहेको थियो
टुक्रएको मुटुलाई बटुल्दै थिँए
अनाएसै कालो बादल छायो आधिवेरी मडारिएर आयो
हाए जिन्दगी दु:ख कम भएको थियो र? अझै दु:ख ओइराइदियौ
- शुभा देवी सापकोटा
No comments:
Post a Comment